Öğretmen, sadece tahtaya yazan bir kişi den ibaret mi? Hayır, yazdıklarıyla, söyledikleriyle kalbimize yazdıklarını nasıl unutabiliriz ki? Birçoğumuz büyürken belki bunu anlamadık.
Ama şimdi büyüdük.
Şimdi anladık…
Bir öğretmenin bir öğrencinin gözlerine bakıp “Sana inanıyorum” demesi, dünyadaki hiçbir ödülle ölçülemez. Çünkü bazen o cümle, bir çocuğun hayatta duyduğu ilk inanç cümlesidir.
Her öğretmenin bir el izi var üzerimizde…
Bir kelime, bir cesaret, bir başar… Seçimlerimizde her yerde onların izleri var…
Bazen sesleri uzaklara karıştı ama dokundukları yer asla silinmedi.
Köy okulunda sobayı kendi elleriyle yakan kişiye öğretmen demek yeterli mi?
En uzak ilçede yalnızlıkla mücadele edip yine de yüzünden gülümsemeyi eksik etmeyenlere, öğretmen demek yeter mi?
Her öğrencisine ayrı bir umut yükleyen, kendisi tükenirken bile bunu kimseye belli etmeyenler… Sadece öğretmen deyip geçmek doğru mu?
İşte bugün, onların günü…
Ama bence sadece bir gün değil; ömrümüzün her günü onların adıyla anılmalı.
Gönlü güzel, sözü güzel, emeği güzel tüm öğretmenlerin…
Yüreğimize ailesinden önce dokunan o özel insanların…
24 Kasım Öğretmenler Günü kutlu olsun.
İyi ki vardınız, iyi ki varsınız, iyi ki var olacaksınız…